Het is alweer drie jaar geleden dat Ömer vanuit Turkije naar Nederland vluchtte. Hoewel zijn ouders al in Duitsland woonde, koos Ömer ervoor zich in Den Haag te vestigen. Hij kwam in Moerwijk terecht en dat voelt inmiddels echt als zijn nieuwe thuis. En hij spreekt ook al een aardig woordje Nederlands. Dat gaat natuurlijk niet vanzelf. Ömer doet er echt zijn best voor. Hij doet vrijwilligerswerk bij de bibliotheek, volgt Nederlandse taalles en spreekt regelmatig af met zijn Taal-aan-Zee-maatje Pauline.
Pauline is taalmaatje bij Taal aan Zee en sinds een jaar zijn zij en Ömer taalmaatjes. Ze spreken met elkaar af voor een kop koffie, een wandeling of een leuk uitstapje en praten dan over van alles. ‘Meestal spreken we af in de bibliotheek in het centrum en dan hebben we het over het nieuws, de politiek, de Turkse cultuur, typisch Nederlandse dingen, enzovoorts. Het is anders dan een doorsnee taalles; we zien elkaar en kletsen ongedwongen. Zo leer je de taal op een hele andere manier’, legt Pauline uit. ‘Toen ik voor mijn werk naar Den Haag verhuisde, wilde graag vrijwilligerswerk doen om meer mensen in de stad te leren kennen en iets bij te dragen aan de samenleving. Ook zocht ik iets concreets waarmee ik anderen direct kan helpen, zoals het leren van de Nederlandse taal, omdat mijn werk als wetgevingsjurist bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties vrij abstract is. Daarnaast heb ik veel respect voor mensen die uit een ander land naar Nederland zijn gevlucht. Ik kan me voorstellen dat dat een enorme uitdaging is. Als ik dan een klein stukje kan bijdragen om het voor iemand iets makkelijker te maken, vind ik dat heel mooi.’
Ömer is daar zelf ook trots op. ‘Mijn Nederlands is nu al veel beter dan toen ik begon. Ik kan nu direct in het Nederlands antwoorden en communiceren, wat me heel goed helpt in mijn dagelijks leven en bij mijn vrijwilligerswerk in de bibliotheek in Moerwijk. Pauline heeft me echt geholpen om de taal veel sneller op te pakken, en daar ben ik haar heel dankbaar voor. Het is ook fijn om iemand te hebben die je een beetje helpt de weg in de Nederlandse samenleving te vinden.’ Dat vindt Pauline ook. ‘Het taalmaatjes-project is veel meer dan alleen de taal leren, je krijgt ook echt een kijkje in elkaars leven, cultuur en tradities. En we doen we ook leuke dingen. We eten samen, praten over boeken, tv-series, humor en interessante YouTube-kanalen. We gaan naar de bios en naar onze favoriete plek in de stad: het strand. Het is gezellig en we leren van elkaar.’
Taal is de sleutel tot participatie. Daarom biedt de Haagse vrijwilligersorganisatie Taal aan Zee inmiddels 11 jaar een laagdrempelig en uiteenlopend educatief aanbod voor geïsoleerde anderstalige vrouwen, vluchtelingen, asielzoekers en andere migranten en/of laaggeletterden. Speciaal voor asielzoekers en vluchtelingen is het taalmaatjesproject opgezet, zodat zij zich beter zelf kunnen redden en mee kunnen doen in Den Haag. Door een keer per week met een Taal-aan-Zee-maatje af te spreken, kunnen zij de Nederlandse taal oefenen. Tijdens een wandeling of een kop koffie kunnen ze praten over alledaagse dingen en gaat het Nederlands spreken steeds weer iets gemakkelijker.
Meer informatie: www.taalaanzee.nl
Pauline