Midden in de wijk, bij het winkelcentrum, vind je Bibliotheek en Cultuuranker Ypenburg. In deze gezellige bibliotheek waar altijd wel iets te beleven is, werkt Sabine nu net iets langer dan een jaar. ‘Het is echt een soort huiskamer van de wijk,’ vertelt Sabine. ‘Mensen komen hier samen, lezen en leren hier en nemen deel aan onze activiteiten. Bij ons kom je niet alleen voor een boek; we zijn een cultuuranker en organiseren allerlei activiteiten voor de buurt. Denk aan schrijversavonden, muziek- en theatervoorstellingen, knutselmiddagen en speurtochten voor kinderen, taallessen en speciale happenings zoals een vredesdiner voor 80 mensen. Het is gratis en iedereen is welkom, of je nu lid van de bibliotheek bent of niet.’
Dat is wat Sabine ook aanspreekt in haar baan bij deze bibliotheek. ‘De combinatie van het bibliothecariswerk en de culturele aspecten van de functie maken dat ik mijn werk en werkplek echt het einde vindt. Ik ben verantwoordelijk voor de aansturing van de vestiging en het beheren van budgetten, maar ik organiseer ook culturele en educatieve activiteiten en onderhoud het contact met schrijvers. Soms werk ik ook achter de balie. Ik ben dus niet alleen maar tussen de boeken te vinden, het is echt van alles wat!’
Als bibliothecaris wil Sabine een bijdrage leveren aan de leesbevordering. ‘Ik vind het belangrijk mensen te helpen bij het ontwikkelen van lees- en schrijfvaardigheden. Ik kijk ook goed waar de behoefte ligt bij de inwoners van Ypenburg. Zo probeer ik bijvoorbeeld de boekcollectie uit te breiden met Engels-, Frans- en Spaanstalige boeken, omdat er veel expats in de wijk wonen. Waar we tegenaan lopen, is de invloed van digitale apparaten, zoals telefoons en computers. Veel jongeren zijn minder geïnteresseerd in boeken, omdat ze zoveel tijd op hun telefoon doorbrengen. Dit maakt het lastiger om leesbevordering te stimuleren, wat toch een van de belangrijkste doelen van een bibliotheek is. We proberen dan ook om jongeren te overtuigen van de waarde van boeken, vooral omdat we hier in de bibliotheek echt mooie boeken hebben die ze zouden kunnen ontdekken.’
‘Het leukste aan mijn werk in de bieb? Dat zijn toch wel de activiteiten die we organiseren. Daar kan ik echt mijn creativiteit in kwijt. Ook mooi om te zien wat het oplevert. Zo hadden we laatst een kunstproject voor kinderen. Niet alleen kinderen uit de buurt kwamen erop af, ook kinderen uit andere wijken. Er werden zelfs nummers uitgewisseld. Geweldig toch dat ze elkaar hier ontmoeten! Laatst was ook Koningin Maxima in onze bibliotheek. Ze kwam vanwege het project ‘Thuis in Den Haag’, een initiatief van Haags Verhaal. Ze ging in gesprek met de deelnemers over hun thuisgevoel. Vervolgens borduurden ze dit gevoel op een stofje. Alle borduursels zijn bevestigd op een houten huisje en staat hier in de bieb. Leuk he! Ook die van Candice van de bibliotheek in het Vredespaleis. Die maakte ze toen bij mij langs kwam in onze bieb in Ypenburg.’
Wie kent nu niet het mooie Vredespaleis? Middenin het Zeeheldenkwartier vind je het al meer dan honderd jaar oude paleis, dat de zetel is van het Permanent Hof van Arbitrage, het Internationaal Gerechtshof van de Verenigde Naties, De Haagse Academie voor Internationaal Recht en de Carnegie Stichting. Maar wist je dat er ook een bibliotheek in is gevestigd?
Candice werkt er al 15 jaar en is er trots op dat ze werkzaam is bij de bibliotheek van het kloppend hart van het internationaal recht: het Vredespaleis. Na haar studie Internationaal recht werkte Candice even in het consumentenrecht, maar toen ze de vacature zag voor de functie van juridisch medewerker bij de bibliotheek, twijfelde ze geen moment. ‘Hier gebeurt het, hier wil je werken als je internationaal recht hebt gestudeerd. Inmiddels ben ik doorgegroeid naar de functie senior wetenschappelijk medewerker. In mijn werk zorg ik ervoor dat allerlei juridische informatie toegankelijk is voor internationale rechtbanken en tribunalen, zoals die in het Vredespaleis in Den Haag en het Internationaal Strafhof. Ook is het voor overige instellingen in Den Haag, zoals de Hoge Raad en het Ministerie van Buitenlandse Zaken onze taak om deze instanties te voorzien van informatie die ze nodig hebben’
De bibliotheek heeft een bijzondere collectie, die is ontstaan met de hulp van de Amerikaanse filantroop Andrew Carnegie, die het Vredespaleis heeft gefinancierd. Candice: ‘Het idee was dat het Vredespaleis een ontmoetingsplek zou worden voor juristen uit verschillende landen, waar ze elkaars rechtsculturen konden leren kennen en bestuderen. Deze visie is nog steeds de basis van onze collectie: we verzamelen niet alleen informatie over internationaal recht, maar ook over de nationale rechtsstelsels van verschillende landen. Dit maakt het mogelijk om juridische systemen met elkaar te vergelijken, wat essentieel is voor onderzoek in internationaal recht.’
De bibliotheek heeft een aantal boeken die er echt uitspringen. ‘Zeer indrukwekkend is de Grotius collectie. Hugo de Groot wordt ook wel ‘de vader van het internationale recht’ genoemd. Zijn belangrijkste werken zijn ‘Mare Liberum‘ over het zeerecht, en ‘De iure belli ac pacis‘ over het recht van oorlog en vrede. Onze bibliotheek bezit een Grotius collectie, met originele drukken van de werken van Hugo de Groot.’
De bibliotheek heeft maar liefst 1 miljoen boeken in haar collectie. Op de foto zie je Candice en Sabine die een kijkje namen in het magazijn waar de boeken zijn opgeslagen.
‘Onze collectie bevat niet alleen boeken over internationaal recht, maar ook over de context waarin dit recht functioneert. Denk aan boeken over geschiedenis, filosofie, internationale betrekkingen en politiek. Zo wordt de juridische theorie vaak verbonden met de bredere wereldgebeurtenissen. Dit zie je bijvoorbeeld terug in de literatuur over de twee wereldoorlogen, die belangrijke beslissingen over oorlogsmisdaden en de oprichting van het Internationaal Strafhof beïnvloedden.
Werken in de Bibliotheek van het Vredespaleis is bijzonder vanwege de unieke omgeving. Het Vredespaleis is natuurlijk al heel speciaal, maar het is vooral het idee dat je werkt in het centrum van het internationale recht dat het werk zo bijzonder maakt. Elk jaar komen er 600 tot 700 studenten naar Den Haag, en de bibliotheek speelt een belangrijke rol in hun onderzoek en studie. Het is een bescheiden, maar waardevolle bijdrage aan het bevorderen van vrede en recht.’