Marwa Mohamed
Marwa Mohamed woont met haar twee kinderen sinds 2008 in Den Haag. Zij heeft op haar 22e haar geboorteland Egypte verlaten. Zij kende Nederland van een film die zij eerder had gezien: Hamam fi Amsterdam. Een feelgoodkomedie waarin Hamam uit Egypte vertrekt. Hij belandt in het bruisende Amsterdam van de jaren negentig, waar hij zich thuis gaat voelen en uiteindelijk zijn eigen restaurant opent.
Marwa: ‘Dat inspireerde mij zo. Met niks beginnen en dan iets opbouwen.’ Zij kwam eerst in Den Helder terecht maar zij wilde graag naar Den Haag. ‘Daar zit de regering en ik hou van politiek,’ vertelt Marwa. Van debatten in de Tweede Kamer heeft zij veel van de Nederlandse taal geleerd. ‘Ook de moeilijke woorden,’ grinnikt zij.
De grootste verrassing moest nog komen. Zij had ooit op televisie het Vredespaleis gezien. Marwa: ‘Ik zag dat mensen hier konden demonstreren en ‘slechte’ mensen hier werden berecht.’ ‘Voor mij was het een magische plek en ik vroeg mij af waar dit paleis stond.’ Toen zij op een keer met collega’s in de pauze een wandeling maakte kwamen zij langs het Vredespaleis. ‘Dat was wel heel bijzonder. Ik kom hier regelmatig. Ook als ik somber ben. Bijvoorbeeld over de oorlogen in de wereld. Ik wens vrede voor iedereen, ongeacht afkomst of religie. Daarom is dit voor mij nog steeds een magische plek. Het Vredespaleis geeft voor mij aan dat ik op een veilige plek woon.’
Investeren in vrede
Marwa kijkt om naar het Vredespaleis en vervolgt: ‘Ik hoop dat landen blijven investeren in vrede. Niet alleen door in te zetten op defensie, maar ook door diplomatie, samenwerkingen en innovatieve strategieën. Want echte vrede is niet alleen iets om te beschermen maar ook iets om actief aan te werken, voor generaties van vandaag en morgen.’
‘Ik wens vrede voor iedereen, ongeacht afkomst of religie’
Iets terug doen
Marwa onderneemt veel activiteiten waarbij zij anderen kan helpen. Zij is overblijfmoeder en helpt als vrijwilligster mee met brood smeren voor kinderen van wie de ouders te weinig geld hebben voor lunch of ontbijt op de school van haar dochter. ‘Want geen enkel kind mag last hebben van armoede,’ zegt Marwa stellig. ‘En Nederland heeft veel voor mij gedaan. Zoals gezorgd voor een huis toen ik hier kwam. Ik vind het dan ook logisch dat ik iets terugdoe.’
Zij zet zich ook actief in voor stichting Leergeld Den Haag. ‘Mijn dochter Alya had zich aangemeld bij de Raad van Kinderen. Toen kwam ik erachter dat er ook een Raad van Ouders is en heb ik me aangemeld.’ Inmiddels geeft zij onder andere iedere woensdag informatie en advies aan ouders in de Centrale bibliotheek. Moeder en dochter; allebei actief in hun stad Den Haag.
